Muay thai wywodzi się z Tajlandii, jednakże brak
historycznych źródeł potwierdzających jednoznacznie i ostatecznie to
założenie. Większość krajów z tamtego regionu przypisuje sobie
wynalezienie tej sztuki walki. Jednak w Tajlandii rozwinął on się najbardziej stając się sportem
narodowym. W roku 1887 otwarto wydziały wychowania
fizycznego na nowych akademiach wojskowych i w
kolegiach nauczycielskich. Wśród obowiązkowych zajęć był boks tajski, dwa razy w tygodniu przez półtorej godziny. Młodzi bokserzy jednakże pochodzili z klasy pracującej i trenowali w swoich wioskach i pobliskich świątyniach. Ze względu na wysoką urazowość walk, od połowy lat 20. XX wieku zaczęto
wycofywać z ringu owijacze "kaad chuek" oraz wyłączać stosowanie technik, takich jak kopnięcia w krocze,
dźwignie, rzuty czy uderzenia głową. Przyczyną tego była śmierć zawodnika na ringu Lak Muang w Bangkoku. Przyjęto zmodyfikowane przepisy bokserskie i w ślad
za tym profesjonalne walki Tajów wyznaczono na 5 rund po 3 minuty. Wprowadzono podział zawodników na kategorie wagowe. Wszystko
to uczyniło z
muay thai popularny na całym świecie sport walki.
Wiele z tradycji przetrwało. Na przykład, zawodnicy
nadal wykonują tradycyjny taniec przed walką, początkowo, by
przedstawić region, z którego pochodzą, a dziś ze względu na zwyczaje.
Wykonywali swoje modły do bogów i odmawiali walki, jeżeli nie
towarzyszyły im synkopowane rytmy tajskiej muzyki ludowej.
(zdjęcie - http://www.tigermuaythai.com/phuket-thailand/about-muay-thai/history.html)
